Dodatek: Zawada w obwodzie RLC
W omawianym obwodzie \( RLC \) pomimo szeregowego połączenia oporów omowego, pojemnościowego i indukcyjnego opór zastępczy (zawada) nie jest sumą algebraiczną tych oporów. Wynika to bezpośrednio z występujących w obwodzie przesunięć fazowych pomiędzy prądem i napięciem, które trzeba uwzględniać przy dodawaniu napięć i w konsekwencji przy liczeniu zawady.
Żeby to sprawdzić obliczmy napięcie wypadkowe w obwodzie \( RLC \)
Po podstawieniu odpowiednich wyrażeń i uwzględnieniu przesunięć fazowych pomiędzy prądem i napięciem dla poszczególnych elementów obwodu otrzymujemy
lub
Zwróćmy uwagę, że na kondensatorze napięcie \( U \) pozostaje za prądem \( I \), a na cewce \( U \) wyprzedza \( I \).
Równanie ( 3 ) można przekształcić do postaci
Mamy więc teraz dodać do siebie dwie funkcje, sinus i cosinus.
W tym celu skorzystamy z wyrażenia Obwód szeregowy RLC-( 6 ), zgodnie z którym \( {(X_{{L}}-X_{{C}})/{R}=tg\varphi } \). Relacja ta, pokazana na rysunku poniżej, przedstawia związek między reaktancjami \( X_{L} \), \( X_{C} \) oporem \( R \) oraz kątem fazowym \( \varphi \).
Zauważmy, ze przeciwprostokątna trójkąta na rysunku jest równa zawadzie
\( {Z=\sqrt{R^{{2}}+\left(X_{{L}}-X_{{C}}\right)^{{2}}}} \).
Dzielimy teraz obustronnie równanie ( 4 ) przez \( Z \) i otrzymujemy
Zgodnie z Rys. 1
oraz
Tak więc ostatecznie
Otrzymaliśmy ponownie relację
z której wynika, że napięcie \( U \) wyprzedza prąd \( {I=I_{{0}}{\sin}(\mathit{\omega t}-\varphi )} \) o kąt fazowy \( \varphi \) oraz, że zawada \( Z \) jest stałą proporcjonalności pomiędzy \( U_0 \) i \( I_{0} \).